Hubert Malczewski
Chłodna to jedna z wolskich ulic, która leży na Mirowie, ciągnąca się od ul. Towarowej i biegnąca niemal do al. Jana Pawła II. Jest to jednak ulica nie byle jaka, ponieważ posiada bogatą historię, a także wartościowe walory urbanistyczne i architektoniczne. Na ulicy tej do dziś zachowała się przedwojenna brukowa nawierzchnia, a także tory tramwajowe pochodzące z pierwszego okresu budowy miejskiej sieci tramwajowej w Warszawie o historycznej szerokości. U zbiegu ulic Chłodnej i Elektoralnie znajduje się też kościół, wybudowany w latach 1841-49, który dopełnia założenie tzw. osi saskiej. Neorenesansowa świątynia zaprojektowana przez wybitnego architekta warszawskiego Henryka Marconiego jest wzorowana na rzymskich bazylikach Santa Maria Maggiore i św. Pawła za Murami. Przy głównym wejściu, po bokach schodów ustawione są rzeźby przedstawiające Ojców Kościoła, dłuta znanych rzeźbiarzy – Ludwika Kaufmanna oraz Pawła Malińskiego. Elewacje boczne ozdobione są galerią figur z panteonu polskich świętych i błogosławionych.
Jak czytamy na stronach Miasta Stołecznego Warszawy, świątynia ta w okresie jej powstania była bardzo nowatorska – po raz pierwszy w Królestwie Polskim przy budowie kościoła zastosowano odlewy żeliwne, zarówno w konstrukcji jak i wystroju. Co niezwykle istotne, obiekt ten jest jednym z niewielu budynków, które przetrwały hitlerowskie bombardowania Warszawy i getta warszawskiego podczas II wojny światowej. Nie oznacza o jednak, że nie obyło się bez zniszczeń – po klęsce powstania warszawskiego Niemcy wysadzili prezbiterium i kaplice boczne kościoła. Jednak aż do dziś w niemal oryginalnym stanie zachowała się zdecydowana większość tkanki XIX-wiecznego korpus świątyni. Kościół został do dzisiejszego kształtu odbudowany w 1956 r.
Remonty elewacji przywróciły należny kościołowi blask
W ostatnich kilku latach kościół przy ul. Chłodnej 9 przechodził liczne remonty, finansowane z różnych środków. Prace remontowe wspierało zarówno m.st. Warszawa, Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków, jak i państwo polskie. Wśród przeprowadzonych prac znalazło się m.in. naprawienie tynków, które były mocno zawilgocone i zagrzybione, pomalowanie elewacji na kolor zgodny z oryginalnym oraz konserwacja ozdobnych profili i elementów dekoracyjnych wykonanych z żeliwa. Jednak to jeszcze nie wszystko. Do odnowienia została jeszcze elewacja frontowa – jednak na finalny efekt nie będziemy musieli długo czekać. Parafia planuje przeprowadzić jej remont w bieżącym, 2024 roku.
Napisz komentarz
Komentarze