W tym artykule przeczytasz między innymi o:
- patronie ulicy
- ciekawostkach z jego życia
Stanisław ze Szczepanowa, znany także jako Stanisław Szczepanowski (ur. ok. 1035–1040 w Szczepanowie, zm. 11 kwietnia 1079 w Krakowie) – polski duchowny, prezbiter, biskup krakowski, męczennik, święty Kościoła katolickiego oraz jeden z głównych patronów Polski.
Życiorys
Głównymi źródłami biograficznymi, które obrazują życie i działalność biskupa są: Żywot św. Stanisława i Legenda św. Stanisława, autorstwa Wincentego z Kielczy, a także Kroniki Galla Anonima.
Młodość
Cztery sceny z życia św. Stanisława (od góry): mianowanie na biskupa, Wskrzeszenie Piotrowina, zamordowanie przez króla oraz ćwiartowanie ciała
Stanisław urodził się około 1035–1040 roku w Szczepanowie. Data dzienna nie jest znana, lecz według tradycji było to 26 lipca. Zdaniem Jana Długosza, jego rodzicami byli Wiesław i Bogna. Miał pochodzić z rodu Turzyna bądź Turzynów, a jego ojciec był rycerzem w służbie księcia. Stanisław młodość spędził w gospodarstwie rodziców, w którym głównie zajmowano się hodowlą. W wieku nastoletnim został wysłany do szkoły, aby nauczyć się czytać i pisać, co ówcześnie nie było powszechne. Najprawdopodobniej miało to miejsce w szkole katedralnej w Krakowie, pod okiem biskupa Arona. Następnie Stanisław udał się na studia za granicę – do Francji albo do Leodium.
Po 1059 roku Stanisław został kanonikiem kapituły katedralnej w Krakowie, przy biskupie Lambercie i przyjął święcenia kapłańskie. Po śmierci biskupa, za zgodą księcia Bolesława Szczodrego, został w 1072 wyświęcony na nowego ordynariusza diecezji krakowskiej. W czasie swojej posługi, wdrażał reformy życia kościelnego zarządzone przez Grzegorza VII[. Współpracował także z księciem Bolesławem przy budowie nowej katedry wawelskiej. Włączał się w działalność charytatywną na rzecz ubogich, wdów i sierot oraz rekrutację nowych duchownych i przygotowanie ich do kapłaństwa.
Gdy Bolesław Szczodry rozpoczął starania o koronę królewską, Stanisław przełożył jego petycję na łacinę, podpisał i wysłał do papieża. Grzegorz VII wyraził na to zgodę i koronacja księcia odbyła się w Boże Narodzenie 1076 roku. Dzięki tym staraniom Stanisławowi udało się uzyskać od króla między innymi powołanie nowego biskupa gnieźnieńskiego – Bogumiła z Dobrowa.
Napisz komentarz
Komentarze